Iemand stuurde mij een mailtje met bijlage toe. Als u zelf ook veel emails krijgt, dan kent u wel zo’n beetje die bijlagen. Vaak zijn het diepzinnige teksten met mooie foto’s, vaak ook zijn ze minder omdat er aan het eind een soort dreigement zit: als je dit mailtje niet binnen een kwartier naar tien mensen stuurt, zal onheil je deel zijn. Ik moet zeggen dat ik niet dol ben op die variant. Maar de bijlage die ik van deze persoon kreeg vond ik bijzonder verhelderend. Ik wil hem u niet onthouden. Komt ie:
Een leraar filosofie stond voor de klas. Op tafel voor hem stond een grote lege mayonaisepot. Hij begon de pot met golfballen te vullen. Toen de pot vol was vroeg hij de studenten of er echt geen balletjes meer bij konden. ‘Nee’, zeiden de studenten, ‘hij is vol’. De leraar pakte nu een doos kralen en goot daar een deel van in de pot, de kralen rolden tussen de golfballen in. ‘Is hij nu vol’, vroeg de leraar. ‘Ja’, zeiden de studenten, waarop de leraar een doos zand pakte en daar een deel van in de pot goot. Hij schudde wat en er bleek nog heel wat zand tussen de kralen en golfballen te passen. ‘Is hij nu vol’, vroeg hij weer. ‘Ja, nu kan er echt niets meer in’, zeiden de studenten, maar de onverstoorbare leraar pakte twee koppen thee en goot die in de pot. De thee vond zijn weg tussen het zand. De leraar keek naar zijn verbaasde studenten en verklaarde. ‘Kijk, de lege pot staat symbool voor het leven. De golfballen staan voor het belangrijkste in je leven zoals familie, vrienden, geloof en gezondheid. Dingen die ervoor zorgen dat als er niets meer op de wereld zou zijn dan dit, je leven toch gevuld zou zijn. De kralen staan voor dingen die wat minder belangrijk zijn zoals werk, je huis, je auto, die komen op het tweede plan. Het zand staat voor kleine extraatjes die je leuk vindt, maar waar je ook buiten kunt. Als je nu je pot eerst vol doet met zand, tja, dan blijft er geen ruimte meer over voor kralen en golfballen. Daarmee wil ik maar zeggen: als je al je aandacht en energie aan die kleine onbelangrijkere zaken besteedt, houd je bijna geen ruimte meer over voor dingen waar je echt om geeft. Zorg dus eerst voor de golfballen, stel je prioriteiten en onthoudt: de rest is slechts zand.’
Steekt een student zijn hand op en vraagt: ‘Maar waar staan die twee koppen thee dan voor?’
‘Da’s een goeie vraag’, zegt de leraar, ‘daarmee wil ik maar zeggen dat hoe gevuld je leven ook mag zijn, er is altijd wel een moment om samen met een vriendin of een dierbare een kopje thee te drinken…’
Ik vond dit een hele mooie en kon op grond hiervan een keuze waarvoor ik stond gemakkelijker maken. De keuze viel onder het kopje zand en dus besloot ik het niet te doen, dat levert me tijd op voor mijn golfballen, snapt u. En, hoe zit het met uw mayonaisepot??
Martine Clausen, theeleut.